δεν αλλάζει η σιωπή καιρό

και να
που έρχονται ξανά
οι λέξεις
που όλα τα εξηγούν
αποδημητικά πουλιά
στα μάτια σου
έχουν φωλιάσει καλοκαίρια
που δεν ξέρω
κάτω απ΄τον ήλιο
στεγνώνει η θάλασσα
σ΄ένα χαρτί
τσαλακωμένα
όσα δεν είπαμε
χρώματα βγαίνουν
όπως όπως έξω

δεν αλλάζει η σιωπή καιρό

σκιά που γυρίζει τη πλάτη
και δεν λέει λέξη
άστεγη
ψάχνει κάθε πρωί
στο πουθενά
δύσκολα τότε να πετάξει
και είναι πάντα
εδώ που λείπει.