17.5.12

ξερωγώ (ξεψυχισμένα)

υπέροχα (ααα)
αδηφάγα (ο θαυμασμός ο ίδιος)
κάτι σαλεύει για λίγο μέσα (χωρίς να το πιστεύει)
με όλα τα τεχνάσματα (και όλα τα συναφή)
κάντο μέχρι να πιάσει (ειρωνικά)
με τα πολλά (ξέρεις εσύ)
λίγα από δω, λίγα από κει (ντουζένια)
κάτι μαζεύεται στο τέλος (με κάποια έκπληξη)
φεγγάρια, αστέρια (κι άλλα τέτοια λυρικά)
πώς έγιναν όλα τόσο δύσκολα; (περίεργα κάπως)
τι περιμένεις; (προκλητικά)
μμμμ (σκεφτικά)
εδώ είμαι (αφηρημένα)
δεν είσαι (βλοσυρά)
αχά! (και παίρνει φόρα)
πότε λοιπόν; (με ανυπομονησία) 
θα δούμε (δήθεν αδιάφορα)
όχι σήμερα (από ευγένεια)
όποτε (παρηγορητικά)
το τελευταίο βλέμμα (με ένα λίγωμα)
ξημερώνει (με ύφος αναπόλησης)
προστάτεψε ό,τι νόημα έχει (στ΄αλήθεια)
με ένα delete (μωραδερφέ μου)
to be Continued (παραπλανητικά)
αμήχανη παύση (-)
χχχ (τριπλή διαγραφή)
κι όποιον ρωτάς (χωρίς καμία περιέργεια)
(ειλικρινά) σου λέει δεν ξέρω.