7.7.13

now&here


σταθερός ο βράχος 
καταργεί τη θάλασσα κάτω απ΄τα πόδια μου 
πυρώνει ο ουρανός 
σ΄ένα αυτοκίνητο στεγνώνω που πλέει 
στα μάτια των περαστικών 
ένα περιπλανώμενο σύννεφο βότσαλο μοιάζει
βγάζω το χέρι απ΄το παράθυρο
να με κόψει καλύτερα
είναι ο αντικατοπτρισμός σου στη πλώρη
που το δρόμο ταλαντεύει
κουράστηκα να θυμάμαι
όταν σε σκέφτομαι 
κάνοντας τάχα ότι σε ξεχνώ
ανάβει το φανάρι 
   ψάρια ξεβράζονται σε αστραφτερές αφίσες
 για μια οριστική απουσία
διχτυώθηκες κι εσύ για τα καλά
μια αντανάκλαση του ήλιου μεσημέρι
 στρέφεις τον αντίχειρα
άγνωστη πόλη την κατάπιε ο χάρτης
σβήνει τα βήματα απ΄την άμμο
χωρίς να σε βρει το καλοκαίρι